Lesplan – Sefer Tora
Lied – Bimbam
Lied – Kol ha olam koelo
Lied – Lecha dodi/ sjema jisrael
Lied – Sjalom Aleichem
Muziekbibliotheek – Adon Olam
Muziekbibliotheek – Berachot Tora en Haftara
Berachot Tora en Haftara
Muziekbibliotheek – Hagrafroer
Muziekbibliotheek – Oproepen Tora
Muziekbibliotheek – Rabi Elazar
Muziekbibliotheek – Sjabbat mincha
Muziekbibliotheek – Sjabbat Sjachariet
Muziekbibliotheek – Sjabbat thuis bensjen
Muziekbibliotheek – Sjabbat thuis havdala
Havdala
Muziekbibliotheek – Sjabbat thuis Kiddoesj
Muziekbibliotheek – Sjabbat thuis zemirot
Muziekbibliotheek – Trope haftara voor sjabbat
Muziekbibliotheek – Trope Tora op sjabbat
Spel – Woordzoeker Sjabbat en Havdala
Toonplaat – Beracha voor de wijn
Toonplaat – Beracha voor het brood
Toonplaat – Sjema
Verhaal – Ha motsi
Verhaal – Het sjabbatkruid
Een vrij navertelde midrasj
Heel lang geleden was er een koning die gek was op eten. Wat hij at moest precies zo worden klaargemaakt als hij dat wilde.
Met een snufje van dit en een snufje van dat van de beste en de lekkerste kruiden, en niet teveel zout. Wee de kok die eten opdiende dat de koning niet beviel. Want dan gromde en brulde de koning als een hongerige leeuw, tot de arme kok flauw viel van angst. Maar geen beloning was groot genoeg voor de kok die de koning kon laten smullen van genot.
Op een keer hoorde de koning iemand vertellen over een rabbijn die een wonderkok was. De koning kon niet wachten en stuurde meteen iemand naar de rabbijn met vraag of hij een keer bij hem mocht komen eten. De rabbijn vond het prachtig en nodigde hem uit voor het volgende Sjabbatmaal. Bij zijn aankomst werd de koning vol eerbied naar de tafel van de rabbijn gebracht. De tafel straalde van het licht van de Sjabbatkaarsen. Aan tafel kreeg de koning eerst een slokje van de kidoesjwijn. Daarna nam hij een hapje van de knapperige, warme challa . “Mijn heeerlijk”, zei de koning, “wat een verrukkelijk brood!” En zijn neus krulde van plezier. Daarna volgde een lekkere, kruidige soep, kip overdekt met honing, geurige rijst, hoog opgetast met geroosterde amandelen en zoete rozijnen – en bij ieder gerecht smakte de koning van verrukking met zijn lippen en schudde hij het hoofd van verbazing.
Voor het weggaan dankte de koning de rabbijn met de woorden: “Iedere gerecht dat u opdiende had de smaak van de hemel. Ik zou u heel, heel erg dankbaar zijn wanneer u mij de recepten zou willen geven. Dan zal ik van dit verrukkelijke eten ook in mijn paleis kunnen genieten.” Met een vriendelijk lachje gaf de rabbijn de recepten.
Een week later kwam de koning opgewonden terug. “Rabbi! Mijn kok heeft alle recepten gemaakt, precies zoals u ze heeft gegeven. Maar het smaakte anders, en niet zo lekker als bij u thuis.” “Nee, nee, dat snap ik wel”, zei de rabbijn, “dat komt door de speciale Sjabbatkruiden”. “Sjabbatkruiden? Daar hebt u niets van gezegd, en dat stond ook niet in de recepten. Waar kan ik die kopen?” “Die zijn niet te koop”, zei de rabbijn geduldig. “Wat?! ” bulderde de koning. “Niet te koop? Ik kan alles kopen wat ik wil! Ik ben de koning!” “Sjabbatkruiden kun je nergens kopen omdat ze nergens groeien en ook nergens gemaakt worden”, antwoordde de rabbijn.
“Sjabbat is een geschenk. Een geschenk voor iedereen die God wil eren door het vieren van de zevende dag, de Sjabbat. En als je Sjabbat viert krijgt al het eten op de sjabbattafel die extra lekkere, heel speciale smaak van de sjabbatkruiden”..